Εγωιστές οι μη εμβολιασθέντες;

2 Αυγούστου 2021

Είναι ένα επιχείρημα που ακούγεται πολύ τελευταία και μάλλον είναι πλέον της μόδας. Το είχαμε ακούσει πολύ πρόσφατα από τα χείλη πολύ υψηλά ιστάμενων προσώπων πολιτικών και μη, πολλών εκκλησιαζόμενων, εσχάτως δε και από τα χείλη του ίδιου του Αρχιεπισκόπου της εκκλησίας της Κύπρου. Το επιχείρημα λοιπόν: “Οι μη εμβολιασθέντες είναι εγωιστές, δεν σκέφτονται το συνάνθρωπο τους, ούτε και το κοινωνικό σύνολο”. Πολύ απλοϊκό επιχείρημα που σίγουρα μας έκανε όλους εμάς τους “ψεκασμένους” μη εμβολιασθέντες να ψαχτούμε έστω και για λίγο. Τα ευρήματα αυτού του ψαξίματος που έκανα προσωπικά παραθέτω πιο κάτω:

Α. Aφού το επιχείρημα αυτό το επικαλείται ο νυν και άχρι καιρού χάριτι Θεού, προκαθήμενος της τοπικής μας εκκλησίας κ. Χρυσόστομος, αρχικά με καθησυχάζει. Τείνει να γίνει αξίωμα της σύγχρονης θεολογίας τοπικά, ότι αν συμφωνείς σε κάτι θεολογικό που αναφέρει ο αγαπητός μας αρχιεπίσκοπος, μάλλον πρέπει πραγματικά να ψαχτείς για την πίστη σου, αφού προσωπικά δεν θυμάμαι ίσο, πατερικό και ορθοτομημένο λόγο από το στόμα του τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια… Τι να πρωτοθυμηθώ; Το Κολυμπάρι και τις αυθαιρεσίες του με τη “μοντέρνα του θεολογία” (φευ); Ή μήπως το συγχωροχάρτι που είχε πρόσφατα υπογράψει για απαλλαγή των Εβραίων από την ευθύνη της σταύρωσης του Κυρίου και Θεού μας(!!!);

Οι πρώτοι σαφώς κατήγοροι είναι οι νυν και τέως κυβερνόντες και τα άθλια κόμματα / μαγαζιά τους. Αυτοί που ήταν οι πρωτεργάτες του διχασμού του λαού και της καταστροφής του 74, αυτοί που είχαν χέρι σε όλες τις κομπίνες, τις μίζες, τη διαφθορά, την καταστροφή της οικονομίας του τόπου και τα επαίσχυντα νομοσχέδια των τελευταίων τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνων. Αυτοί που αποδόμησαν όλη την ιερότητα της ανθρώπινης ύπαρξης με τα σύμφωνα συμβίωσης και πρωτίστως με τη νομιμοποίηση (αποποινικοποίηση τη λένε) του φόνου των παιδιών στη κοιλιά της μάνας τους, εν τη υπνώση της ιεραρχίας μας! Αυτοί που απαίτησαν με νόμο την κατάργηση της Θεόσδοτης Κυριακής αργίας, ανάμεσα σε τόσα άλλα εσχάτως ζητούν επιτακτικά και την κατάργηση του έταιρου Θεόσδοτου δώρου, του αυτεξουσίου. Πρώτη λοιπόν ανακούφιση της συνείδησης μου, αφού το λένε αυτοί.

Β. Δεν το λένε όμως μόνο αυτοί, αλλά το επαναλαμβάνουν και αρκετοί καλοί και πραγματικά ευσεβείς Χριστιανοί, ορισμένοι από αυτούς δε και στενοί μας φίλοι. Εδώ τα πράγματα χρειάζονται περισσότερη εμβάθυνση. Δεν έχω κανένα λόγο να μην παραδεχτώ το κοινό ανθρώπινο μου πάθος, αυτό του εγωισμού, που κάθε λίγο με φέρνει αντιμέτωπο με τη συνείδηση μου και το λόγο του Θεού και με σέρνει κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού. Εδώ όμως, τόσο εγώ προσωπικά, όσο και πολλοί άλλοι ομοϊδεάτες μου “αρνητές” χάσαμε αμέτρητες ώρες σε μελέτη, αγωνιούσαμε και προσευχόμασταν για κάθε ασθενή και ακόμα το κάνουμε, κοπιάσαμε ουκ ολίγον, προσπαθήσαμε να εμψυχώσουμε και να βοηθήσουμε δυσπραγούντες (που φρόντισε να δημιουργήσει η καλή μας κυβέρνηση με τα διατάγματα της) και σταθήκαμε απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία και παρανομία του συστήματος με πραγματικό προσωπικό κόστος. Αρνηθήκαμε τους νεοταξικούς νεοτερισμούς μέσα στην ίδια μας την εκκλησία και περιθωριοποιηθήκαμε γι’ αυτό. Αυτή η ίδια επιστολή ίσως μου στοιχίσει τη δυσαρέσκεια και απομάκρυνση ορισμένων φίλων. Εάν λοιπόν υπήρξε και υπάρχει κόστος στη δική μας στάση απέναντι σε κάτι που θεωρούμε κακό, μέχρι και πολύ κακό, όχι μόνο ιατρικά αλλά και κοινωνικά και κυρίως πνευματικά, δεν μπορεί τόσο εύκολα, αβίαστα και καθολικά να αποφαίνονται και να είναι 100% σίγουροι κάποιοι ότι το κίνητρο μας είναι εγωιστικό.

Γ. Αναλύοντας μετά από συζήτηση και παρατήρηση τη στάση των φίλων, επικριτών μας για το πιο πάνω, παρατήρησα τα εξής: Σχεδόν καθόλου δεν έχουν ασχοληθεί με το θέμα της επιδημίας και της διαχείρισης της, έστω κι αν αυτοί τυχαίνει να είναι γιατροί στο επάγγελμα, παρά μόνο αρκούνται στο να αναμασούν τα όποια επιχειρήματα τους προσφέρει η τηλεόραση και τα λοιπά μέσα μαζικής εξαπάτησης. Τραγικό παράδειγμα: κανείς από αυτούς δεν είχε μπει καν στον κόπο να ψάξει να βρει τα πραγματικά στοιχεία για τη χρησιμοποίηση εκτρωμένων εμβρύων (αναλυτική βιβλιογραφία παραθέτω στο τέλος της επιστολής¹), αλλά για ένα τόσο σημαντικό θέμα αρκέστηκαν στην παραπληροφόρηση από αρκετούς “εκκλησιαστικούς” και μη παράγοντες και ιδιαιτέρως στο εγκληματικό πόρισμα της επιτροπής βιοηθικής της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό του Μητροπολίτου Μεσογαίας κ. Νικολάου όπου εντέχνως και παραθέτοντας μισές αλήθειες παραπλάνησαν την Ιερά Σύνοδο, η οποία βασισμένη σε αυτό προχώρησε σε απόφαση παρότρυνσης των πιστών σε εμβολιασμό.

Όταν λοιπόν βλέπω μια τέτοια αδιαφορία και άρνηση συζήτησης με στοιχεία, από τους κατηγόρους μου οι οποίοι αρκούνται και αρέσκονται στον “καθησυχαστικό αγώνα” της πολυθρόνας, των “πρωτοκόλων” και της τηλεόρασης, τότε δεν μου είναι εύκολο να πειστώ για τα δικά μου εγωιστικά κίνητρα.

Δ. Έχω ταυτόχρονα παρατηρήσει ένα φόβο, τρόμο θα έλεγα σε ορισμένους από αυτούς, για την προσωπική τους υγεία και ζωή που μάλλον δεν προέρχεται από αίσθημα κοινωνικής έγνοιας και ευθύνης, παρά μόνο από εγωισμό και βόλεμα, εξ ου και δεν νοιάζονται οι συγκεκριμένοι (όχι όλοι) ούτε για την καταπάτηση του δικού μας αυτεξουσίου, ούτε για τις κυρώσεις που η καλή μας κυβέρνηση επιβάλλει στους “αρνητές”, έστω και αν στο τέλος της ημέρας αυτό μπορεί να συνεπάγεται με παύση από την εργασία, αδυναμία εισόδου στα καταστήματα και γενικά φτωχοποίηση και θάνατο. Οφείλω παρά ταύτα να ομολογήσω πως κάποιοι από αυτούς ανησυχούσαν για του ηλικιωμένους γονείς ή συγγενείς τους. Ο φόβος όμως αυτός καταλήγει σχεδόν πάντα σε μια εγωιστική απαίτηση να πάμε όλοι να τσιμπηθούμε με τα καταχρηστικώς λεγόμενα γονιδιακά “εμβόλια”, αδιαφορώντας για τις τυχών επιπτώσεις που μπορεί αυτό να έχει τόσο στη δική μας υγεία (σωματική και ψυχική), όσο και σε αυτήν των ιδίων αλλά και των ανθρώπων τους οποίους θα ήθελαν να προστατέψουν. Και όλα αυτά τα απαιτούν ξεχνώντας τον σχεδόν ανύπαρκτο επιστημονικό έλεγχο των γονιδιακών αυτών σκευασμάτων από τις κατασκευάστριες εταιρείες προτού τα διαθέσουν πειραματικά (φάση 2 και 3)² και μαζικά στην αγορά, παραβιάζοντας κάθε επιστημονική και ηθική πρακτική, διεθνή νομολογία και πρωτόκολα. Εμείς, αφού είχαμε από πριν κάποια γνώση και βλέποντας τον τρόπο εισαγωγής και επιβολής των “εμβολίων”, είχαμε από την αρχή την πεποίθηση ότι όχι μόνο τα γονιδιακά αυτά εμβόλια δεν θα μπορούσαν να είναι η λύση στο πρόβλημα του ιού, αλλά και θα ήταν πάρα πολύ επικίνδυνα για όσους τα δεχόντουσαν. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που μας καταλογίζουν, αφού εμείς δεν γνοιαστήκαμε μόνο για τη δική μας προσωπική υγεία, αλλά και αυτή των εμβολιαθέντων και κυρίως των παιδιών που σήμερα δέχονται επίθεση. Μόλις πριν λίγες μέρες το Ισραήλ, του οποίου η κυβέρνηση πρωτοστάτησε με τις φασιστικές της πρακτικές στον εξαναγκαστικό εμβολιασμό πέραν του 70% του πληθυσμού της χώρας, ανακοίνωσε τη μείωση της αποτελεσματικότητας των εμβολίων που χρησιμοποίησε στο απαράδεκτο 39% με καθοδική τάση³. Σημειώστε ότι η αδειοδότηση των εμβολίων θα πρέπει να προκύψει μετά από μακροχρόνιο έλεγχο αποτελεσματικότητας και παρενεργειών προτού διατεθεί το προϊόν. Τα επίσημα στοιχεία για τις παρενέργειες ήταν από την αρχή και εξακολουθούν να είναι σοβαρά προβληματικά και πλέον αφορούν όχι μόνο τις μεγάλες ηλικίες πέραν των 75 χρόνων που είναι και ο μέσος όρος ηλικίας θανάτων από τον ιό, αλλά δυστυχώς και άτομα νεαρής ηλικίας, που αλλιώς δεν θα διέτρεχαν κίνδυνο για τη ζωή τους. Παρόλα αυτά η απαίτηση από τους αγαπητούς μας φίλους παραμένει αναλλοίωτη.

Ε. Ήθελα όμως να σκεφτώ τη λύση που μου προτείνουν, αφού πρόκειται για “ζήτημα κοινωνικής ευθύνης”. Πολύ σύντομα όμως παρατήρησα ότι οι εμβολιασμένοι συμπολίτες μας αρρώσταιναν και αρρωσταίνουν από τον συγκεκριμένο ιό, ο οποίος είναι και συχνά θανατηφόρος και γι’ αυτούς. Είναι επίσης παγκοσμίως παραδεκτό το ότι οι εμβολιασμένοι συμπολίτες μας μεταδίδουν τον ιό όπως και οι υπόλοιποι. Σε ποια κοινωνική ευθύνη αναφέρονται λοιπόν οι αδελφοί μας και γιατί ακόμα και μετά τη πιο πάνω διαπίστωση εξακολουθούν να μας πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση; Μάλιστα ο Καίσαρ έχει θεσμοθετήσει (και πάλιν παράνομα) ώστε οι εμβολιασθέντες αδελφοί μας να εξαιρούνται από την ανάγκη προσκόμισης τεστ ανίχνευσης του ιού, κάτι που ίσως μάλλον αυξάνει τον κίνδυνο μεταδοτικότητας στους συγγενείς, φίλους και συναδέλφους. Οι κατηγορούντες φίλοι μας λοιπόν αυτό το τελευταίο το επικροτούν, αφού τελικά το εμβόλιο το είχαν κάνει με κύριο σύνθημα τους “το να πάρουν τη ζωή τους πίσω” και όχι την προστασία οπουδήποτε αδελφού τους. Ας είναι τουλάχιστον ειλικρινείς.

Ζ. Είχαμε όμως κάνει πολλές υποχωρήσεις και θυσίες από την αρχή της “πανδημίας” και πάλιν κατά παράκληση των ανωτέρω φίλων και μη, όπως και από εξαναγκασμό, με σκοπό τη μείωση των “κρουσμάτων” και την εξάλειψη του φοβερού αυτού κινδύνου. Πιστέψαμε στο αφήγημα τους ή τουλάχιστον ήμασταν “κοινωνικά ευαίσθητοι και υπεύθυνοι” για πέραν του ενός και μισού έτους. Τελικά κανένα από τα τόσο αυστηρά, πρωτόγνωρα και βάρβαρα μέτρα που έλαβε τόσο το δικό μας κράτος όσο και όλα τα κράτη που είχαν ακολουθήσει τις ίδιες πρακτικές δεν είχαν φέρει αποτέλεσμα!!! Τόσοι θεοποιημένοι “ειδικοί” και “υπεύθυνοι” υπουργοί με τα διατάγματα του Καίσαρα, που είχαν στερήσει και καταπατήσει όλες σχεδόν τις προσωπικές ελευθερίες των πολιτών γίνονται και οι ίδιοι μάρτυρες της παταγώδους τους αποτυχίας. Όλα τα γραφήματα⁴ από τον αμαρτωλό Π.Ο.Υ. δείχνουν έξαρση των κρουσμάτων και των θανάτων αμέσως μετά την έναρξη των μαζικών εμβολιασμών και μάλιστα με ασταμάτητα ανοδική πορεία.

Η. Οι κατήγοροι μας ποτέ δεν σκέφτηκαν ούτε την ταλαιπωρία, ούτε την οικονομική καταστροφή, ούτε την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μα ούτε δυστυχώς τους πολλαπλάσιους μη καταγραμμένους θανάτους που προήλθαν από τα σκληρά μέτρα των “υπευθύνων” είτε λόγω έλλειψης σίτισης στους πιο φτωχούς, είτε λόγω απαγόρευσης των εγχειρήσεων, είτε λόγω ψυχολογικών ασθενειών κ.λ.π. Πέρυσι τον Απρίλιο, καθώς και τους μετέπειτα μήνες, ο ΟΗΕ είχε προβεί σε επανελειμμένες προειδοποιήσεις προς τις κυβερνήσεις για σοβαρό κίνδυνο θανάτου επιπλέον 130 εκατομμυρίων συνανθρώπων μας⁵ σε τρίτες χώρες και μόνο λόγω έλλειψης τροφίμων, μέχρι το τέλος 2020, ως αποτέλεσμα των εγκλεισμών και της καταστροφής της παγκόσμιας οικονομίας που θα προέκυπτε από τη συνέχιση των βάρβαρων μέτρων λόγω “κόβιντ”! Φανταστείτε και για μετέπειτα. Αυτοί οι θάνατοι για τους κατηγόρους μας δεν μετρούν, ή μάλλον καταγράφονται στις “παράπλευρες απώλειες”, για να χρησιμοποιήσουμε τον αμερικάνικο όρο. Τυχαίνει όμως να είναι κατά πολύ πολλαπλάσιος ο αριθμός τους από τους επίσημους εξαγγελθέντες θανάτους από τον “νέο” ιό που μόνο πρόσφατα μόλις ξεπέρασε τα 4 εκατομμύρια από τα 7,8 δισεκατομύρια κατοίκους στον πλανήτη (0,05% ή 5 στους 10,000)! Τελικά ποιος αγαπά περισσότερο τον πλησίον του; Αυτός που αντιστέκεται στις θανατηφόρες μεθοδεύσεις των παγκοσμιοποιητών ή οι “yes men” του τρόμου, του βολέματος και της πολυθρόνας;

Θ. Τελευταία αυτά για το οποία μας αποκαλούσαν συνομοσιολόγους είναι πλέον ειδήσεις. Τα γονιδιακά εμβόλια τροποποιούν το γενετικό κώδικα dna του ανθρώπου με άγνωστες επιπτώσεις, τουλάχιστον σε εμάς⁶. Και μόνο αυτή η παράμετρος έπρεπε να βρει τους κατηγόρους μας στη δική μας πλευρά. Από πού κι ως πού να μεταλλάσουν το dna μας δείθεν για να μας προστατέψουν από μια και μόνο ασθένεια; Εκτός από τη σαφή Θεολογική εκτροπή, ποιός μπορεί να εγγυηθεί σε όσους αναγκάστηκαν να εμβολιασθούν την ομαλή λειτουργία του οργανισμού τους από τούδε και εις το εξής;

Ι. Πώς είναι δυνατόν κάποιος να μη σέβεται το αυτεξούσιο των αδελφών του και ταυτόχρονα να επικαλείται το Θεό και την “κοινωνική ευθύνη” γι’ αυτό; “Ου φοβή συ το Θεό;” Μια μέρα όλοι θα δώσουμε λόγο και για τις πράξεις και για τις προθέσεις μας, μα περισσότερο όσοι καπηλεύονται την εκκλησία, το Θεανθρώπινο σώμα του Κυρίου, για να προωθούν την ανομία ή να κάνουν πλάτες στους εχθρούς του ανθρώπου και του Θεού.

Στώμεν, λοιπόν, καλώς, στώμεν μετά φόβου! Αν μη τι άλλο, ας σταματήσει πλεόν η διχόνια!

Αντώνης Αντωνίου
Λειβάδια, Λάρνακας

Μπορείτε να κατεβάσετε το άρθρο σε μορφή pdf πατώντας δεξί κλικ στο κουμπί άρθρο pdf

Παραπομπές